Safari

Louis is alweer vroeg wakker, om halfzes is volgens hem 'het licht al aan' buiten. Het lukt om hem nog even stil te houden, en me zelf nog even om te draaien maar om halfzeven is het genoeg geweest en staan we op. We leven uit de valies hier, er is geen plaats om uit te pakken dus inpakken is snel gedaan. Rond 8u zijn we onderweg naar Olifants rest camp, onze volgende halte amper 30km hier vandaan. We hebben dus tijd, en we kiezen voor een iets langere route langs de Letaba rivier. De weg is niet geasfalteerd, dus ons tempo ligt niet hoog. Op die manier kunnen we de kanten van de weg prima in het oog houden, en dat loont...

Na de ondertussen 'gewone' impala's, eekhoorns, een steenbok en verschillende soorten vogels roept Emiel 'Is dat daar geen giraf op de weg?' en jawel, er staat een eenzame giraf in het midden van de weg. We kunnen naderen tot op enkele meters, voor ze in het struikgewas verwijnt.
Emiel verdeelt ons bij elke rit in twee groepen en geeft punten aan wie het eerst een dier opmerkt.

We slaan een keer te vroeg af en komen op een ruig paadje. We moeten zelfs een riviertje door, wat gelukkig zelfs zonder 4WD lukt. Hier en daar hebben we een mooi zicht op de rivier en plots merken we twee olifanten op die aan het baden zijn. Hoewel we in Azië al meermaals olifanten hebben gezien is dit nog wat anders. Afrikaanse olifanten zijn een stuk groter en ze in het wild zien is echt wel kicken.

We rijden langs een baobab (zonder de 6 oerang oetangs van Bart Peeters) en zien een gewei van een impala liggen in het midden van de weg. Helaas vinden we niet het roofdier dat hiervoor verantwoordelijk is.
Een tiental kilometer voor het kamp is er een stopplaats aan de rivier waar we op eigen risico mogen uitstappen. Enkele mooie foto's later gaan we weer verder. Louis heeft er even genoeg van en kijkt een filmpje.
Een tegenligger geeft aan dat er een waterbuffel en een krokodil te zien zijn. Het tweede Big Five dier is gemakkelijk te zien, het gaat net voor onze auto de weg over, de krokodil krijgen we niet te zien.

We spotten nog een kudde zebra's en een groep van wel 10 giraffen. We blijven een hele tijd staan, gefascineerd door de gracieuze dieren.

Rond halfeen komen we aan in Olifants Rest Camp. We zijn vroeg maar beslissen om het hierbij te laten voor vandaag. Morgen hebben we heel wat kilometers af te leggen, Kruger park helemaal door, en we willen vermijden dat Emiel en Louis de safari nu al beu zijn.
We picknicken eerst en gaan inchecken, opnieuw was er enkel een hutje vrij met 3 bedden toen ik boekte. Ze zijn dat nu aan het renoveren, en we krijgen een alternatief met 2 bedden en een matras. Geen plaats dus voor nog een extra matras, dus dat wordt kamperen. Echt erg vinden we het niet, het is maar voor één nacht en de jongens passen nog wel samen op een matras.

Voordeel is dat de rondavel opnieuw aan de rivierkant staat, we hebben een prachtig uitzicht.We spenderen de rest van de namiddag rond het huisje, we voetballen, spelen UNO (dit jaar speelt Louis ook mee), we gaan een ijsje eten en we tellen de gibbons in de bomen rond ons hutje.
We gaan vroeg eten omdat Louis erg moe is, we zitten op het terras met zicht op de rivier en de typisch Afrikaanse avondlucht. In de verte horen we nijlpaarden brullen (is dat brullen?) en boven ons verschijnen de sterren in de pikzwarte hemel.

Na het eten gaan Emiel en ik nog op night game drive. Emiel heeft vlak voor het vertrek een heel klein hartje, maar zijn hoop om een luipaard te zien wint het op de angst. Stipt om 20u vertrekken we in een open jeep/truck, met een groepje van een man of 10. We krijgen een spot waarmee we in de kant van de weg moeten schijnen en wanneer we de ogen van een dier zien oplichten moeten we stop roepen. Zo zien we al snel 2 jakhalzen, een springhaas, enkele vogels en een steenbok. We verlaten de geasfalteerde weg en ontdekken in de verte een grote mannetjes olifant. Tijdens de terugweg spotten we enkel nog een impala. De truck rijdt een stuk sneller en het is megakoud hoewel we 2 truien en een jas dragen, en dan nog een deken rond ons hebben. Emiel zoekt beschutting tegen de wind en legt zich neer, en 10 minuutjes voor we het kamp binnenrijden ligt hij te slapen.

Geen TV hier, laat staan internet, maar we worden door peter Jan op de hoogte gehouden van de wedstrijd van de Rode Duivels en gaan happy naar bed: naar de kwartfinale tegen Argentinië!