Reisdag

Tijdens elke vakantie staat er wel een reisdag op het programma, en zo ook vandaag. De wekker gaat om halfzeven, tegen zeven zitten we te ontbijten en voor 8u zijn we aan het rijden. We hebben een vlucht van Durban naar Port Elisabeth iets na de middag. Omdat we onderweg niet willen stressen vertrekken we op tijd. We hebben 250km te rijden, vooral autoweg, en in het heengaan hebben we hier en daar file gezien in de richting die we vandaag moeten rijden. Maar alles loopt vlot, het is zaterdag dus misschien is er daarom minder verkeer. We rijden bijna in één stuk naar de luchthaven, maar maken wel een korte stop om te tanken. Emiel en Louis kijken amper op van de tablets, het eerste deel van de trip is een makkie.

Aangekomen bij de luchthaven van Durban leveren we de Toyota Corolla in. Er wordt van zeer ver gekeken of er schade is, en dat hij zowel binnen als buiten behoorlijk vies is zal hier wel standaard zijn. Er wordt in elk geval niet van opgekeken. We leveren snel de bagage in en gaan iets eten. Fijn is dat dat hier gewoon buiten kan, in het zonnetje, en terwijl we wachten op het eten spelen de jongens in de speeltuin. Aan alle twijfelaars: Zuid-Afrika is gemaakt om te reizen met kinderen :).

Na de lunch is het tijd om naar de gate te gaan. We vliegen met een mini vliegtuigje naar Port Elisabeth. De jongens blijven enthousiast bij elke vlucht die we maken, hoewel ze al volleerde vliegtuigreizigers zijn... Een snack en een drankje later is het al tijd om te landen en ik vind het de verschrikkelijkste landing in tijden. Misschien komt dat omdat het vliegtuig zo klein is, het schommelt heen en weer en ik heb het gevoel dat de punt eerst naar beneden gaat. De drie mannen lachen me vierkant uit, veel steun moet ik daar niet verwachten.

We landen op een kleine luchthaven, de bagage laat niet lang op zich wachten en ook het afhalen van de volgende huurwagen gaat vlot. Daar kunnen ze in Johannesburg iets van leren, een half uurtje na de landing zijn we al weer aan het rijden, in een Chevrolet Cruze nu. De rit duurt niet eens een uurtje en Louis valt al snel in slaap. Het eerste deel gaat langs de oceaan, daana rijden we een eindje het binnenland in, richting Addo Elephant Park. 

We verblijven niet in het park zelf, maar in De Old Drift Farm (een verblijf waar we opnieuw terecht bij gekomen zijn via verrereizenmetkinderen.nl), een kleine citroenplantage. We zijn blij om weer een self catering huisje te hebben, brandschoon, 2 slaapkamers, opnieuw met een graspleintje voor de deur (de bal vliegt jammer genoeg bij de eerste trap al over het hek waarop electriciteit staat en we moeten morgen een expeditie ondernemen om hem te gaan halen).
Er zijn hier drie honden, Pumpa, Timone en Musafa, en die zijn onmiddellijk beste maatjes met de jongens.

We gaan nog vlug boodschappen doen in Addo. Geen grote supermarkt hier, wel een kleine buurtwinkel die door ons op één dag zijn verkoop van een maand haalt... Het assortiment is zeer beperkt, en de helft van de rekken is dan nog eens leeg. Geen slechte les voor de jongens, niet iedereen heeft te kiezen uit 7 soorten chips en 5 soorten vruchtensap!
Alcohol is in Zuid-Afrika niet te koop in supermarkten maar in aparte Liquor Stores. Wanneer we aan de kassa vragen waar de dichtsbijzijnde is krijgen we als antwoord dat die gesloten zijn want dat het weekend is... Wanneer we naar de auto gaan worden we gevolgd door een man, die ons vraagt of we op zoek zijn naar wijn. We antwoorden bevestigend in de veronderstelling dat hij toch ergens een winkel weet die open is, maar hij opent zijn koffer, zegt dat hij van de wijnstreek is en geeft ons een fles Chenin Blanc van een wijnboerderij in Stellenbosch. Wanneer ik wil betalen wil hij er niets voor! Ik beloof hem dat we hem op zijn gezondheid zullen opdrinken... En fijn gebaar!

Terug 'thuis' eten we fish sticks op onze broodjes want veel beleg was er in de kleine winkel niet te vinden. Het smaakt prima, samen met de gekregen wijn. Emiel en Louis zijn uitgelaten, wat normaal is na een hele dag met veel stilzitten en stil zijn.
Terwijl ik nog aan de blog schrijf gaan de mannen slapen, ik vrees dat ik het einde van de WK wedstrijd tussen Nederland en Brazilië zelf ook weer niet zal halen...