Big Five nummer 4

We hebben een goedgevulde dag in het vooruitzicht, dus we nemen ter compensatie een rustige start. Mufasa komt langs en de jongens zijn helemaal gek op hem. Ze hebben amper tijd voor ontbijt omdat ze willen gaan spelen met de honden. Deze voormiddag gaan we naar Addo Elephant Park, een tiental kilometer van hier. Aangekomen valt snel op dat het zondag is, er staat een rij wagens voor de gate aan te schuiven om binnen te mogen. Maar wij hebben een Family Wild Card, gekocht in Kruger, waarmee je een jaar lang in alle South African National Parks binnen kan en we mogen doorrijden zonder wachten.

We starten in het Noorden van het park, en ons plan is om tot halverweg te rijden. We kiezen voor een onverharde route. Het park is opgericht in de jaren 30 van vorige eeuw toen er in deze streek amper een twintigtal olifanten overbleven. Nu leven er meer dan 400, het duurt dus niet lang voor we een groep van zeker 15 olifanten samen zien bij Hapoor Dam. Deze waterpoel is genoemd naar een olifant die gedurende jaren de leider van de groep was. Hij had een stuk uit zijn oor en heette daarom Hapoor.

We zien niet enkel olifanten maar ook wrattenzwijnen, zebra's, kudu's en andere antilopen... Emiel is in vorm. Ik kan ze hoe langer hoe minder uit elkaar houden en weet al helemaal niet meer welke we al eerder hebben gezien. Bovendien weet ik niet meer welke Engelse benaming overeen komt met welke Afrikaanse of Nederlandse benaming. Gelukkig hebben we onze wandelende Wikipedia bij, Emiel kent ze allemaal, met de naam in 3 talen.

We verlaten het park iets na de middag want we hebben een game drive geboekt bij de buren van Schotia Safaris, in een prive wildreservaat. Van andere toeristen hebben we gehoord dat in  dergelijke parken de kans een stuk groter is om bijvoorbeeld leeuwen of luipaarden te spotten, we hopen alleen dat het een beetje spannend blijft. We rijden met gids Malcolm in een open Land Rover naar het reservaat. In de jeep zitten buiten ons nog twee piepjonge Oostenrijkers die vrijwilligerswerk doen via hun middelbare school, en dat in een township in Hermanus, en een Belg uit Mechelen die geen rijbewijs heeft en in Zuid-Afrika rondreist met het openbaar vervoer...

We zijn reservaat nog niet binnen of we zien 'Oude Baas' al, een olifant. Malcolm spot al gauw giraffen, ongeveer een kilometer van ons (zijn ogen zijn duidelijk beter getraind dan de onze) en we rijden er onmiddellijk naar toe. Met de jeep kan dat, we nemen padjes die amper te zien zijn en de jongens vinden het super om helemaal door elkaar te worden geschud. Ondertussen ontdekken  we alweer wrattenzwijnen, zebra's, kudu's, gnoe's, impala's, nyala's en zelfs witte en bruine blesbokken (die hadden we nog nergens gezien). Voor het vieruurtje gaan we nog naar een andere zone van het park, waar we twee neushoorns spotten. Het zijn witte neushoorns, tot nu toe zijn we enkel de zwarte tegen gekomen. Vorig jaar is de hoorn van allebei gestolen door stropers, gelukkig zijn de neushoorns niet eerst gedood. Jaarlijks worden in Zuid-Afrika alleen al zo'n 400 neushoorns gedood voor de hoorn. Het blijft één van de meest bedreigde diersoorten...

Na de thee met broodjes gaan we opnieuw op pad en net voor de zon ondergaat spotten we een groep van zeven leeuwen, een mannetje, twee vrouwtjes en vier cubs (ondertussen anderhalf jaar oud). Ze zijn vlakbij ons, we zouden ze kunnen aanraken mochten we dat willen. We blijven wel een half uur staan, in de jeep tussen de leeuwen, wat een fantastische ervaring! Op een bepaald moment beginnen de drie volwassen leeuwen op hetzelfde moment te brullen, een geluid dat niet te beschrijven is. Gids Malcolm zegt dat zelfs hij ze nog nooit alledrie samen heeft horen brullen. Onze jongens doen het fantastisch, ze houden zich muisstil en zijn niet bang.

We rijden nog naar een plas waarin twee nijlpaarden liggen, en aan de waterkant ook twee krokodillen. Louis houdt zich niet meer wakker. Ondertussen gaat de zon onder, en horen we de jakhalzen roepen. Ze jagen in groep en roepen elkaar om te verzamelen. Even later zien we er ook lopen, en ook hazen.

We eten met de groep in een lapa, een deels open, ronde Afrikaanse hut, na aperitief rond een groot vuur. Na het eten zit de safari er op, bij het buiten rijden zien we de waterbuffels nog en zo hebben we alle grote dieren in het park gezien...

We hebben een superdag gehad, veel dieren gezien met als hoogte punt de leeuwen. Aan de andere kant voelde vandaag iets artificiëler aan, de rangers lijken perfect te weten waar de dieren zich bevinden en je moet zelf geen moeite doen om dieren te spotten. En zo valt een deeltje van de fun weg...

We nemen afscheid van de groep. Emiel en Louis krijgen nog complimenten van Malcolm, omdat zo geïnteresseerd waren en de boel niet op stelten hebben gezet... We rijden in het donker terug naar the Old Drift Fram. Dat proberen we te vermijden maar we komen zonder problemen en met twee slapende kinderen thuis!