Eindelijk!

Vrijdag rond halfvier in de namiddag brengt Tomas ons naar de luchthaven. We zijn vroeg, en het vliegtuig naar Frankfurt heeft een kleine beetje vertraging, maar gelukkig is ook de luchthaven in WK stemming en kunnen we de tijd verdrijven met tafelvoetbal bovenop naar vertrekkende vliegtuigen kijken. Geen staking van de luchtverkeersleiding meer, dus iets na 18u hangen we in de lucht.
Een uurtje later zijn we in Duitsland. Niet voor lang want wanneer we na een snelle pretzel/hot-dog, aankomen bij de gate is het boarden al begonnen. 

De vlucht vertrekt perfect op tijd, rond 21u. We vliegen met South African airlines, naar Johannesburg, een vlucht van ongeveer 10u30. Een nachtvlucht deze keer, en nog voor we avondeten krijgen slaapt Louis al, en na het eten volgt ook Emiel.

Zelfs slapen we een uur of 5, want jammer genoeg wordt Louis rond 3u wakker... Hoewel hij niet meer slaapt zet hij het vliegtuig niet op stelten maar houdt hij zich rustig bezig met films en games op z'n persoonlijk schermpje. Ook hebben we opnieuw wat kleine kadootjes mee die de jongens om de zoveel tijd mogen opendoen en ook het zo gekregen stickerboek houdt Louis uren bezig. Emiel slaapt tot om 6u het licht opnieuw aan gaat voor ontbijt.

Rond 7u zijn we in Johannesburg. Eerst moeten we de grenscontrole door. Geen priority lane voor gezinnen met kleine kinderen hier maar het gaat prima vooruit en een half uurtje later zijn we, na heel lang aftellen, eindelijk in Zuid-Afrika!
We pikken de bagage op en gaan naar het autoverhuurkantoor. Het duurt behoorlijk lang voor de documenten in orde zijn en we de autosleutels krijgen, maar rond 9u zijn we onderweg... We hebben een 350km voor de boeg, naar Blyde river Canyon. Easy denken we, we hebben hier immers een volledige dag voor. En het gaat over highways, al is dat relatief, er staan hopen lifters aan de kant van de weg. Links rijden valt mee, enkel de versnellingspook aan de linkerkant is wennen.
Louis slaapt al snel, die heeft wat in te halen. Hij wordt pas wakker wanneer we rond de middag stoppen aan een wegrestaurant 'complex'. Het is er druk, ook de zuidafrikanen hebben (winter)vakantie. Keuze uit 10 verschillende eetgelegenheden, en wanneer we voor het eten eerst even buiten rondwandelen om de benen wat te strekken zien we onze eerste 'wilde' dieren: een uitgestrekte vlakte met neushoorns, zebra's, struisvogels, emu's, waterbuffels, ... Achter een hek wel te verstaan maar toch een leuke start van de vakantie! We kiezen een restaurant met een speeltuin en eten op het terras met zicht op de dieren. Het zonnetje schijnt, er is wel veel wind maar met de truien aan is het fijn zitten. Emiel en Louis leven zich uit en maken onmiddellijk vriendjes waaronder een jongetje dat ze Suarez dopen omdat hij hen probeert te bijten.

Na het eten slaat de vermoeidheid toe. Geen uurverschil maar de weinige uren slaap eisen hun tol. Ik neem het stuur even over van Dirk en ben verrast door de snelheid van het verkeer. Zelfs op lokale wegen mag je dikwijls 100 of 120 rijden en de locals vliegen ons voorbij. Het aantal kilometers vermindert traag, in Sabie stoppen we even bij de lokale Spar om enkel de hoogstnodige boodschappen te doen omdat we vrezen anders niet voor zonsondergang op onze bestemming te zullen zijn. Emiel is moe en zeurt dat de winkel en het eten stinken. Wij vinden het meevallen, er is veel fruit en groente te koop terwijl we dat niet verwachtten...
De man die tijdens het winkelen op onze auto let krijgt een paar muntstukken en Dirk past zich aan aan de lokale manier van rijden zodat we net voor de zon onder gaat aankomen in Thaba Tsweni Lodge in Graskop (naam van het stadje leidt tot groot plezier bij de jongens).

Er is een klein speeltuintje waarin Louis en Emiel nog even spelen maar het wordt snel koud dus we trekken naar binnen. Daar is het niet beter, zelfs met het haardvuur aan blijft het huisje kil... Niet bevorderlijk voor de algemene stemming, overal in het huisje staan uit hout gehakte beelden en die moeten we van Emiel allemaal omdraaien of in kasten verbergen omdat ze hem bang maken. 
We kiezen voor een snelle boterham, de boys gaan slapen met twee truien aan onder de dekens en wij kijken naar Brazilië-Chili. Rond 21u gaat het licht uit!